Irving Penn urodził się 16 czerwca 1917 roku, zmarł 7 października 2009 roku, był jednym z najwybitniejszych amerykańskich fotografów. Zasłynął sesjami zdjęciowymi do magazynów mody oraz portretami. Był bratem reżysera Arthura Penna. Wystawy jego prac zobaczyć można było w wielu miejscach, np. Museum of Modern Art, Metropolitan Museum of Art, National Gallery w Waszyngtonie oraz w Art Institute of Chicago,

Irving Penn uczył się w Philadelphia Museum School of Industrial Art. Studiował rysunek, malarstwo, grafikę i sztukę przemysłową. Początkowo interesował się malarstwem, jednak szansa pracy w charakterze fotografa w znanym czasopiśmie „Vogue”, zmieniła jego zainteresowania. Branżę zmienił w 1940 roku. Sesje zdjęciowe do pism o modzie w wykonaniu Penna były eleganckie, zimne oraz precyzyjne. Natomiast w portretach było tylko jednolite tło oraz naturalne oświetlenie. Penn często wykorzystywał również ciekawe rekwizyty i dodatki. Na jego zdjęcia widoczne są mocne kąty, pomysł na to zaczerpnął ze sztuki malarskiej, z dzieł m.in. Marcela Duchampa, Pabla Picassa oraz Igora Strawińskiego.

W 1950 roku wziął ślub z modelką Lisą Fonssagrives, goszczącą często na jego fotografiach. Doczekał się syna. Z czasem Irving Penn zyskał sławę i angażowano go przy sesjach dla najbardziej znanych gwiazd show-biznesu. Na swym koncie ma on jednak również portrety robotników z Nowego Jorku, Paryża i Londynu. Szczegółowy zbiór pracy Irvinga Penna znajduje się w Instytucie Sztuki w Chicago. Muzeum od 1996 roku oferuje podróż w czasie, właśnie w oparciu o fotografie Amerykanina.

Tematyka twórczości nigdy nie była jednolita, od mody po martwą naturę. Mimo to Irving Penn potrafił uchwycić unikatowe wartości, często nie dostrzegane przez innych artystów XX wieku. Potrafił zestawić ze sobą żywiołowość i abstrakcję w sposób niezwykle uporządkowany. Penn napisał kilka książek, m.in. „Notebook w Random”, gdzie zamieścił mnóstwo fotografii swojego autorstwa. Jego kariera trwała ponad pół wieku, przez ten czas stworzył tysiące znakomitych zdjęć. Jego styl uznawany jest za jedyny i niepowtarzalny w świecie fotografii artystycznej.